Աղբյուր
Կոմիտաս, Երկերի ժողովածու, հատ. VIII, ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ., Երևան, 1998:
Մեղեդի/ԽոսքերԵրգվում է Ջրօրհնեքի ժամանակ` Սուրբ Ծննդյան Պատարագից հետո: Տաղ հասկացությունն առհասարակ ունի լայն ըմբռնում և ձեռագիր մատյաններում բացատրվում է որպես «բան չափաբերական, ոտանավոր երգ, քերթուած նուագելի»: Իսկ գանձարաններում այդ բառի տակ հասկացվում է հոգևոր երգի որոշակի մի տեսակ, որը չի կարող շփոթվել ոչ գանձի, ոչ շարականի, ոչ էլ այլաբնույթ որևէ ստեղծագործության հետ: Այդ տաղերը, սովորաբար, փոքրածավալ ու կուռ բանաստեղծություններ են` «տէրունական և սրբերի տոների վերաբերյալ հատուկ երգեր», կապված համպատասխան գանձերի հետ: