Աղբյուր
Միհրան Թումաճան, «Հայրենի երգ ու բան», հատ. II. ՀՍՍՀ ԳԱ հրատ., Երևան, 1983:
Մեղեդի/ԽոսքերՀարսի լաց-երգն է: Երգում է լաց լինելով, այդ բանը երևում է երգի ելևէջներից, որ հեծկլտոցների արդյունքն են: Հորական տանից դուրս գալիս սաստիկ հուզվում է հարսը և լալով հրաժեշտ է տալիս հայրական օջախին: