Աղբյուր
Կոմիտաս, Երկերի ժողովածու, հատ. II, «Հայաստան» հրատ., Երևան, 1969:
Մեղեդի/ԽոսքերՀնձված հասկերը մի քանի օր դեզերի մեջ ձգում էին արևի տակ չորանալու, ապա փոխադրում էին կալերը: Կալում փռված հասկերը կոչվում են հաշան: Կալում հասկերը տրորվում էին, ծղոտը ջարդվում, փշրվում: