Աղբյուր
«Մեր հին երգերը», Երևան, 2001:
Մեղեդի/ԽոսքերԱյս երգերը կ՚երգեն հայկական եօթնօրեայ հարսանիքի վերջին օրը, այսինքն՝ ծէսի վերջին երգն է: Առաւօտեան նորահարսն ու փեսան ընկերուհիներուն, հարազատներուն հետ միասին կը բարձրանան տան կտուրը, կը դիմաւորեն արեւածագը եւ, դիմելով բացուող լոյսին կամ արեւին, կը փառաբանեն արարչական լոյսը: