Աղբյուր
Կոմիտաս, Երկերու ժողովածոյ, հատ. II, «Հայաստան» հրատ., Երևան, 1969:
Մեղեդի/Խոսքեր
Լուսնակը կը փայլի երկինքի մէջ, շինականը քնացած է, քնացած են նաեւ դաշտերն ու ձորերը, կը լսուի թռչունի երգը։ Այս հրաշք տեսարանն ու մեղեդին իսկապէս ստեղծած են երգ մը, որ գեղեցիկ, բնական, կենդանի եւ թրթռուն է բնութեան նման։