Աղբյուր
Հայ երաժշտական ֆոլկլորագիտութեան ամբիոնի ձայնադարան-արխիւ:
Այս հրաշալի երգը ստեղծուած է 1915 թուականին՝ Եղեռնէն յետոյ։ Հայրենի երկիրը կորսնցուցած պապիկը իրաւունք ալ չունի վերադառնալու իր «Էրգիրը», ան մահացու կարօտին չդիմանալով կ՚երգէ իր թոռան` ըսելով. «Հելի, լաօ, էրթանք մըր էրգիր», կը նկարագրէ իր դրախտային «էրգիրը» եւ կը կարծէ, որ եթէ «Էրգիրը» չտեսած մահանայ, Աստուծոյ վերջին դատաստանին պարտական կը մնայ։